“Komt Socrates zelf?”

Evenals de hospitalitybranche is ook onze branche, die van trainen, coachen en opleiden, onderhevig aan trends. Natuurlijk hebben we onze klassiekers, zoals Omgaan met Agressie (bij ons heet deze training overigens omgaan met gedoe), gastgerichtheidstrainingen en verkooptrainingen.

Maar wij innoveren en ontwikkelen natuurlijk ook. Dat moet wel, want de maatschappij van vandaag vraagt andere dingen van ons dan de maatschappij van 20 jaar geleden.

Om echter een goed, zinvol, verdiepend gesprek te voeren met een ander is er één eigenschap die al noodzakelijk is gebleken in de klassieke oudheid oprechte nieuwsgierigheid!

Een kleine 400 jaar voor Christus liep in Griekenland de filosoof Socrates rond. En hij kwam erachter dat als je mensen vooruit wilt helpen, je ze niet moet voorzien van allerlei oplossingen of adviezen. Maar dat je ze moet laten nadenken over hoe ze zichzelf vooruit kunnen helpen. En om mensen te laten nadenken moet je vragen stellen. Veel vragen stellen. Soms zoveel vragen stellen dat ze er flauw van worden…

Nou begon ik mijn verhaal met te zeggen dat onze branche aan trends onderhevig is. En dan kom ik op de proppen met iemand die al 2500 jaar dood is. Dat klinkt nogal tegenstrijdig. Maar het blijkt dat in de loop van de honderden jaren heel veel mensen verleerd zijn oprechte, nieuwsgierige vragen te stellen. Nieuwsgierigheid naar het “waarom” van de ander.

Om die noodzakelijke eigenschap “nieuwsgierigheid”, in een vorm te gieten waar mensen niet helemaal op afhaken (wat gaat jou dat aan? Waar bemoei je je mee?), is het wel raadzaam om je te bekwamen in een aantal vaardigheden (met name vragen leren stellen).

Onlangs mocht ik op uitnodiging een verhaal houden over Socratische Gespreksvoering. Na mijn bevlogen verhaal (ik was er zelf in elk geval heel enthousiast over) kwam de ondernemer naar me toe met het volgende:

“Goh René, lijkt me geweldig dat we binnen ons bedrijf ook gaan leren hoe we elkaar kunnen helpen door met elkaar het goede gesprek aan te gaan. Denk je dat het mogelijk voor jullie is dat we die meneer Socrates daar zelf voor gaan inzetten?”

Nadat ik me over de lichte teleurstelling had heen gezet dat de inleiding van mijn verhaal niet helemaal geland was bij de goede man, heb ik hem verteld dat helaas Socrates zelf voor eeuwig verhinderd is, maar dat we met zijn gedachtengoed graag bij hem aan de slag gaan!

René Drost